De opvouwbare kano

De opvouwbare kano

Tijdens een koffiestop  van de Natsec AA-maandaggroep ontmoette ik Arie Zonneveld (geboren 1935). Hij is oud-lid van de Watersportvereniging De Bommeer. Hij vertelde een leuk verhaaltje over zijn ervaringen met een opvouwbare kano. Ik vroeg hem of hij dat wilde opschrijven. Zie hieronder het resultaat.

Dick van der Velden, 15 januari 2016

zeilkano-1

Het verhaal(tje)

Ik ben al jaren met de watersport verbonden, de bewuste opgroeijaren waren net na de tweede wereldoorlog, 10 jaar oud. Wonende in Maassluis in de buurt en aan de haven werd ik al gauw door de sleepdienst Smit warm gemaakt om te gaan varen. Lid geworden en mede opgericht het Zeecadetten corps van Maassluis waar ik door een paar ervaren zeelieden nog meer enthousiast gemaakt werd. Maar van een echte vaarcarrière is het nooit gekomen.

In 1974 kampeerden we aan de Brielse Maas (seizoen) We hadden toen een open polyester vlet met bb-motor op een trailer, deed deze ook dienst als bagagewagen voor de kampeerspullen. Onze twee zoons speelden ook wel met een opblaasboot maar dat was niet alles dus ging ik op zoek naar wat anders. Pratende o.a.  met collega’s zei er een “ik heb nog een opvouwbare kano te koop” De zaak bekeken en beklonken.

Aan de Brielse Maas alles uitgepakt en gaan puzzelen.

Het frame bestond uit twee delen die in elkaar geklikt moesten worden, elk was ook in twee delen, scharnierbaar aan elkaar. Op de kielbalk stonden de spantnummers bij insteekoogjes voor elk spant. In de spantjes zaten uithollinkjes waarin de boeg en achtersteven scharnierbaar vast gemaakte spanlatten pasten. Vervolgens werd het geheel in de huid, annex dek, gestoken en d.m.v. het neerdrukken deelbare kielbalk, gespannen. De langs ribben klikten ook ineen. De kuiprand werd dan weer met een soort van bajonetsluiting op de betreffende spantjes gehaakt. Oh ja, voordat de kuiprand werd vast geklemd moesten eerst de twee stoeltjes aangebracht worden. Daarna werden de twee zwaardjes, met een balkje aan de kuiprand geschroefd. Dan het met voeten bedienbare roertje gemonteerd. De bediening ging met twee instelbare  lijntjes waaraan een houten oog waarin de voeten pasten. De houten ogen waren weer met elastiek aan een spantje verbonden.

Vervolgens ging het geheel te water waarna de deelbare mast en het gaffeltuigje kon worden aangebracht.

zeilkano-5

Ervaring.

Het is t.o.v de huidige kano’s een zwaar plomp ding. Zeilen kan redelijk maar het overstag gaan minder dus is er ruim water nodig zoals de Brielse Maas of Zeeuwse stromen. Op de Vlaardinger Vaart of andere smalle binnenwateren is bijna niet te zeilen omdat men te veel moet laveren. Kanoën gaat wel maar het blijft ook hier een log geval.

We zijn nooit omgeslagen maar door het geringe vrij boord, vanwege allerlei tuigage durfden we geen afdek zeiltje gebruiken, liep bij straffe wind de kano vol. Maar als waterspeeltuig is het een uitstekend alternatief, wat eenvoudig is mee te nemen, en na enige keren in ongeveer een half uur in elkaar te zetten of uit elkaar te halen.

Na enige jaren heb ik, doordat het garen waarmee het dek aan de romp genaaid zat, was verteerd, helemaal opnieuw, met de hand, gerepareerd. Maar na ongeveer 10 jaar komt een eind aan en wordt hij opgeruimd. Ondanks deze en ander inspanningen is bij mijn kinderen nooit de liefde voor de watersport opgebloeid en ik ben geen echte kanoër geworden.

zeilkano-3 zeilkano-4

De opvouwbare, 2 persoons zeilkano.

Fabrikant Leipziger Faltboot Bau, Stern Z2
Geraamte van hardhout (mahonie) met opvouwbare kielbalk/plank en 7 spantjes
Huid van grijs rubber doek
Dek van blauw canvasdoek
Ongeveer         520 cm lang
78 cm breed
10 cm diepgang
Zeiltuig bestaat uit een deelbare mast, gaffeltuig en fok
Zijzwaardjes en een voeten gestuurd roertje
Het geheel verpakt in een zeildoeken zak.

zeilkano-2
Nog de beste wensen voor 2016, een goed kano seizoen.

Groeten, Arie