Verslag 31 Bruggentocht

31 BRUGGENTOCHT

Maandagochtend 31 juli verzamelde zicht 10 kajakkers bij de vereniging Natsec voor de 31 bruggentocht. Een rondje van ruim 15 kilometer uitgestippeld door Wim van der Eijk. Op de route kwamen we totaal 31 bruggen tegen de meeste op de Gaag tussen Maasland en Schipluiden waarvan enkele zo laag en niet te openen zijn dat we moesten uitstappen om de kajaks over te dragen. Om 9 uur vertrokken we richting de Noordvliet. De AA roeiers kregen er vandaag wat nieuwe gezichten bij want de jonkies vonden dit wel een uitdaging. De heer Smit had zoon, Jethro en zijn vriend uitgenodigd voor deze tocht met vele hindernissen. Ook was Jan zijn broer Piet Willeboordse weer van de partij om de ophaalbruggen te openen zodat de kajakkers er net onderdoor konden peddelen. Willem was ook weer eens van de partij want dit soort tochten vind hij qua uithoudingsvermogen en hindernissen een uitdaging. Ook constant met zijn camera in aanslag voor een mooi verslag van de tocht. Ieder zocht een kajak maatje op om de laatste weken weer even door te nemen. Henk en Cees wisselde ook wat kajak gegevens uit. De 1e brug net na de start hadden we al te pakken. Vlak voor de watersport vereniging de Bommeer zochten Jan en Arie de oever af naar bramen. Menig braampje verdween in hun mond. Wim de Kan gaf op diverse plekken uitleg over verschillende planten en zou de rest van de tocht vele vragen beantwoorden. Op de trekvliet aangekomen stond er een behoorlijk briesje tegen. Menigeen probeerde vlak onder de oever uit de wind te varen maar dat lukte maar gedeeltelijk. Zo dicht onder de oever zag je nu ook duidelijk de duikers onder de Duifpolderkade van de Noordvliet zitten. Willem had al menigmaal vele vissen en lepelaars gespot in de nieuwe broedsloot die achter het pad lig. Ook de beschildering op de Duifpolderkade is iets dat u eens moet bewonderen als u met de fiets een rondje maak door de Duifpolder.

Onderaan de tekst staat een fotoalbum van de tocht.

Net na de Kwakel kwamen we Piet tegen die met ons mee fietste als gids en bruggen(wipper) een term die wij gebruikten voor de bruggenwachters in de Rotterdamse havens. Maar Piet zou deze tocht op een iets vriendelijker manier aan gesproken worden. We hadden hem echt nodig want bij iedere brug uitstappen en overdragen zou te veel vergen. In Maasland voeren we onder de 2e brug door richting het centrum. Hier zagen we 2 mooie Westlanders liggen wat voor Willem weer een uitdaging was om een mooi plaatje te maken. De plantengroei in dit gedeelte van de West Gaag was al behoorlijk gegroeid en later zouden we nog veel meer planten en kroost tegenkomen. Menig keer zat er een peddel vast en nam de kajak een andere koers. In het centrum aangekomen kwam de 1e brug die niet open kon en daar werden de kajaks overgedragen. Mooi stekje met bankje voor de eerste tussenstop. Menigeen had koffie of thee bij zich en de eerste boterhammetje werden verorbert. Hier namen enkele het besluit om niet in te stappen maar 200 meter te lopen met de kajak. De volgende brug kon ook niet open en dat scheelde dan weer in en uitstappen wat voor enkele toch al wat inspanning opleverde! Menig dorpsbewoner keek vreemd op om ons met die kajaks te zien sjouwen. De 4e brug was in het smalle gedeelte van het centrum maar een zeer schilderachtige plek. De brug was mooi versiert met bakken geraniums en de bomen langs het water vormde een mooie haag richting de kerk wat weer mooie plaatjes opleverde. Ook Willem werd hier door Jan op de gevoelig plaat vastgezet. We waren snel het dorp uit en alweer een paar hogere bruggen gepasseerd, hier was ik al de tel kwijt! We passeerde vele mooie woning en enkele molens maar enkele voorbij razende auto’s op de dijk verstoorde even de rust in dit mooie landschap wat we zagen.

We peddelde al een tijdje achter een zwaan aan die verwoedde pogingen deed om ons voor te blijven. Hij of zij hield het lang vol maar gelukkig bij de splitsing koos hij linksaf de West Gaag in. Jan bemachtigde nog een mooie veer van de zwaan die ze verloor tijdens de ontwijkende koers. Wij vervolgde onze vaarroute op het gemakje weer richting Schipluiden. Bij de eerste ophaalbrug van de Oost Gaag liep het haast fout want ieder was uit het zicht maar de brug wilde de laatste 5 centimeter niet zakken. Vertwijfelde riep Piet om hulp. Willem lag iets verder te stoeien met zijn mobiel om het thuisfront ook op de hoogte te brengen van een direct verslag en foto. Ja, ja ik kom riep ie. Willem ging aan de brug hangen terwijl ie nog in de kajak zat en zo lukte het om de borgpen weer vast te zetten. Nu kwam ook Peter Bazuin op de fiets langs om ons enkele bruggen te begeleiden en aan te moedigen. Het werd zelfs nog drukker want Carla fietste nu ook met ons mee. Willem schijnt haar beter te kennen dan de rest van de club! Werd weer lachen natuurlijk want Willem had altijd wel weer een grappige of aardige opmerking! Druk in de weer met haar cameraatje maakte ze vanaf de wal ook wat plaatje. Later zou ze ook de camera van Willem mogen gebruiken voor spannende plaatjes van het in en uitstappen van de kajaks. Willem hoopte natuurlijk altijd op een omslaande kajak en dat dan gelijk vast te leggen waarna hij dan een reddingspoging zou ondernemen voor de onfortuinlijke kajakker!

Piet was weer druk met enkele ophaalbruggen: borgpennen eruit rammen of met zijn volle gewicht aan de ketting hangen om de brug een paar meter te lichten. Toen kwamen we een brug tegen waar de draden er kapot bij hingen. Zat geen beweging in de brug dus dat werd uitstappen. Heerlijk om te zien, ieder had zijn manier: via de leuning van de brug of het graskantje. De één trok de kajak eruit en de ander duwde hem onder de brug door. Dat nam even tijd in beslag en vele hadden goede tips hoe deze brug genomen moest worden. Na de brug richting de brug bij De Vette waar we een rustmoment zouden houden. Ook deze brug werd vakkundig door Piet geopend. Na de brug ieder uit zijn kajak wat deze keer voor enkele een hele tour zou worden maar alles werd op de foto vastgelegd. Van deze foto’s wordt een aparte serie gemaakt voor op de site: op welke wijze stapt u uit of in! Tegen het muurtje van het oude schuurtje zaten de oudjes te genieten van hun boterhammetje en drinken. Even bijkomen dat hadden we verdiend. Het grootste gedeelte van de tocht zat erop zodat de meegenomen voorraad werd opgemaakt.

Na zo 20 minuten stapte we weer in voor het laatste stukje. Nog één ophaalbrug werd er geopend waarna we nog enkele vaste bruggen zouden passeren. De teller stond vroeger op 30 maar bij de jachthaven van Schipluiden was een nieuwe voetgangersbrug gebouwd zodat we nu volgens de tellers op 31 zijn gekomen. Vanuit de Oost Gaag voeren we de Vlaardingervaart weer op. Op de Oude Trambrug stonden wat fietsers die de vloot kajakkers bewonderend gade sloegen terwijl deze richting Vlaardingen voeren. Bij de trekpont werd het even druk. De pont stond afgeladen met fietsers en lag precies in de midden. Aan boord deed men een verwoedde poging om de pont naar de andere oever te trekken dat viel niet mee gezien de inspanning die de toen aangewezen pontbaas uitstraalde. We ontweken de pont en een gelijktijdige passerende sloep netjes en vervolgde onze weg weer. Bij het restaurant Vlietzicht werden we ook gadegeslagen door etende en lavende toeschouwers. Voorbij de jachthaven werden door enkele toch nog wat bramen geplukt en de andere voeren rustig door naar Natsec. IJsbrand wachtte ons op, hij was toevallig ook bezig met de tuin die er weer keurig bij ligt. Nadat alle kajaks binnen waren verzamelde we ons in de kantine waar Piet bedankt werd voor zijn inspanning bij de vele ophaalbruggen. Als dank kreeg hij van de deelnemers 2 flessen wijn. Hij beloofde deze thuis pas aan te breken want hij moest nog fietsen. Wij namen toch nog even een versnapering, om onderwijl enkele foto albums te bekijken en wat sterke verhalen te vertellen. Hierna namen we afscheid van elkaar en beloofde bij een volgende uitdagende tocht allen weer present te zijn.

31 Bruggentocht - juli 2017