Verslag Biesbosch toertocht

Biesbosch Toertocht

Het geplande Biesbosch weekend van vorige maand viel letterlijk in het water want dat was niet te doen om te kamperen op ondergelopen eilandjes of soppende koeien naast je tent. Het weekend werd zondag 10 oktober in een dagtocht omgetoverd. Wat hadden we geluk de vooruitzichten gaven een temperatuur van 23 graden met weinig wind op. Dat klopte later inderdaad. 8 Kanoërs en kajakkers verzamelden zich rond de klok van 8.45 bij Natsec. De kajaks en 2 kano´s lagen snel op de trailer en nadat ieder er was vertrokken wij richting Werkendam. We zouden via de pont de Brabantse Biesbosch inrijden naar het bekende instaphaventje. Bij de pont aangekomen bleek deze voorlopig niet te varen want het winterschema was al in werking dus dat werd omrijden want we hadden geen zin om te wachten. Voor we de instapplek bereikten begon de auto van Kees de Dreu te haperen maar hij haalden het net. Het plan werd bijgesteld want Kees belde de ANWB voor controle van zijn auto.

Kees bleef bij de auto

en zou later in de kajak van Wim de Kan ons in de Biesbosch opzoeken. Wij begonnen aan de tocht onder een stralend zonnetje via wat smallere watertjes naar onze eerste grote oversteek naar wat kreekjes en erg smalle doorsteken. Hoe smaller hoe leuker want je voel je één met de natuur zo dicht langs de taken en het riet. We kwamen nu langs de Noordplaat in een heel smal slootje terecht. We hoorden een kanoër nog wel wat mopperen want hij vond het maar niets al dat kriebelende riet langs zijn armen. Toch stuurde Ruud behendig de kano met zijn mede peddelaars, Marianne en Wim, tussen het riet en boomstammetjes door. We bereikte spoedig het eiland De Rietplaat met een mooi strandje  we hadden wel trek in een kopje koffie en een boterham. Diverse jachten lagen er ook aangemeerd en we zagen nog wat wandelaars vanuit de struiken komen die verwonderlijk naar ons keken. We zaten uitgebreid op een deken met allerlei lekkers binnen handbereik.

Na zo 45 minuten besloten we verder te peddelen.

Na een korte oversteek bereikten we weer wat kreekjes en modder slootjes waar we rustig doorheen peddelde. We kregen weer contact met Kees. De auto was geheel gecontroleerd maar het echte euvel de haperende cilinder bleef lekken. Hij zou er voorzichtig mee naar huis kunnen rijden maar de trailer niet. Wim bood aan de trailer mee terug te nemen dus dat was snel opgelost. Kees besloot richting de camping te peddelen waar wij elkaar zouden ontmoeten. We zagen ineens een heel groot nest in een top van de boom. Enkele vogelaars onder ons deden verwoedde pogingen met wat er in zou kunnen nestelen. Dat moet het adelaars nest zijn want het is wel erg groot. Wij knikten instemmig ja en peddelde weer verder. Na een uurtje kwamen we bij een klein modderig strandje waar Kees al op het dijkje zat met een dampende kop koffie in zijn hand. Kees trok de kajaks en kano´s een stukje het strandje op zodat we droog konden uitstappen. Wat een services. Even tussen de vlaaien door naar de top van de dijk waar we een schitterend uitzicht hadden op het water en de polder waar we in de verte de camping zagen. In het verleden regelmatig bezocht. De verhalen van hout sjouwen, kampvuur maken, verbranden schoenen en een lekkende gastank kwamen spoedig los. Ja dat brandje in Willem zijn tentje lag hem en enkele andere nog goed in het geheugen. Willem kroop toen door het oog van de naald. Op wat verschroeide wenkbrauwen en gesmolten vliesjas kwam hij er goed van af. Wim en Dick gingen nog even kijken naar bijzondere zwammen die Dick had ontdekt achter de bosjes! Sommige lagen al uitgevloerd op het kleedje in het zonnetje. Zouden ze hebben geslapen! Na zo half uurtje werd alles weer ingepakt en besloten we weer te vertrekken. Sommige werden geholpen en andere hadden hun eigen manier van instappen en glijdend via het zand het water weer op. O, dat ging even duren want Paul zat op zijn gemak zijn sokken in de kano weer aan te trekken terwijl het vrouwtje wilde peddelen. Na een korte oversteek bereikte we nog de Deeneplaat waar we zouden gaan wandelen. Mooi eilandje met 8 kilometer aan wandelpaden en vele soorten planten en bomen. Ook nog veel grienden die voor een deel nog in stand worden gehouden. Ook bezochten we de Zwarte Keet. Gebouwd in 1912 en gebruikt door de griend verwerkers. Dit gebouwd raakte later in verval daar er niet meer werd overnacht daar de griend verwerking was gestopt. In 2000 is de Zwarte Keet weer volledig door vrijwilligers herbouwd. We maakte een korte wandeling over het eiland waar we toch vele wandelaars tegen kwamen. We stapte weer in de kano´s en kajaks.

Via wat kreekjes

kwamen we in het Gat van den Kleinen Hil terecht. De laatste kilometers werden ingezet. Ruud vroeg regelmatig naar de afstand van de haven maar kreeg steevast te horen, nog een klein stukje en daar moeten we heen. We bereikten nu een nieuw gebied, De Polder Jantjes Plaat, wat ook is opengesteld voor roeiboten en kano´s. Schitterende polder met wandelpaden, plassen en kreekjes. De plassen en kreekjes waren wel heel ondiep en daardoor weinig bezocht door kano´s en roeiboten. De watervogels waren hier in grote getallen aanwezig. Menig keer vloog er een hele zwerm ganzen, zwanen en voor mij onbekende soorten vogels op uit het water. Schitterend gezicht zo voor ons uit en rakelings over onze hoofden heen. Willem was weer druk bezig met zijn cameraatje. Hij hoopte ook natuurlijk op een wonder! Kajaks die omslaan. Even later zou Willem op zijn wenken bediend worden want er naderde een lage brug waar we net niet onderdoor konden. Dick deed verwoedde pogingen om zich op te hijsen toen we ineens een kreet hoorden want men zag dat Dick met zijn kajak onder de brug schoof en er niet meer in of uit kon. Iedereen roepen en schreeuwen maar gelukkig waren er twee die een helpende hand konden geven. Ook wat wandelaars hielpen wat. Willem had van de zenuwen geen kiekje gemaakt. Dick hing nog onder de brug en werd in de kano gehesen. Plat liggend met zijn redder Paul op de bodem schoven ze onder de brug door. Willem lag hier weer paraat en kon toch nog wat plaatjes schieten want ze lagen behoorlijk scheef. Ja dat was toch wel even lachen nadat we van de schrik waren bekomen.  Dick had toch een beetje met zijn rug en broek in het water gehangen maar gezien de goede temperatuur kon dat geen kwaad. Aan de andere zijde werd Dick met hulp weer in zijn kajak geholpen.

Het laatste stukje

peddelde we op het gemakje of werden we stil aan toch wel vermoeid. Nog één brug te gaan waar Dick goed keek hoe Paul en eega deze hindernis behendig namen. Dick en de overige peddelaars kwamen hier goed bukkend zonder kleerscheuren onderdoor. Nog een klein stukje naar de haven. Al met al was het toch later geworden dan dat we gepland hadden. We hadden toch ruim 18 kilometer gevaren en waren toch blij om het steiger te zien. Een andere groep was net klaar en maakte ruimte voor ons. De kano´s en kajaks werden weer op de trailer vastgebonden waarna Wim de trailer aan koppelde. Nog even tanken in het dorp waarna we richting Vlaardingen reden. Bij Natsec werd alles weer in de loods gelegd en opgeruimd waarna we afscheid namen en ieder zich naar huis spoedde.

 Fotoalbum

Toertocht Biesbosch - okt 2017