Devizes to Westminster (DW) International Canoe Race

De deelnemer

Zoals sommige van jullie al wel weten ben ik buiten Natsec ook lid bij A.L.S.K.V Levitas in Leiden. Ik vaar hier mee in een vlakwater wedstrijd groep waar ik voor het eerst hoorde van de DW-wedstrijd. Tijdens deze wedstrijd vaar je 200 km van Devizes naar Westminster (Londen) en moet je 77 keer overdragen. Ik nam deel in het endeavour double senior klassement waarin je deze afstand verspreid over 4 dagen vaart in een K2 (tweepersoons wedstrijd kajak). Ik heb voorafgaand enorm getwijfeld of ik het wel moest doen, 200km varen is toch eigenlijk gekkenwerk. Maar wat ben ik blij dat ik het heb gedaan.

Bij aankomst voelde ik mij onmiddellijk welkom in Devizes, waar we als buitenlanders werden geïnterviewd door een lokale radiozender. Bij de start werden onze K2 boten gekeurd en kregen we alle benodigde spullen. Het is een bijzonder goed georganiseerde wedstrijd en iedereen is ontzettend vriendelijk en wil je graag helpen.

– Lees hieronder verder –

Na de check in kregen we een tracer (GPS) en konden we starten. Deze tracer is ontzettend handig voor je supportteam. Jawel je hebt een supportteam mee die je onderweg van voedsel voorzien en reserve spullen (zoals drogen kleding) bij zich hebben. Ze zijn onmisbaar tijdens de wedstijd. Je vaart door een typisch Engels landschap tussen de landerijen, bossen en dorpjes over kanalen en de rivier de Thames. Onderweg kom je vele sluizen tegen waar je moet overdragen, dit is elke keer weer een avontuur. Het heeft de dagen dat wij er waren heel veel geregend en het was hierdoor erg modderig en glad, wat het overdragen nog spannender maakte. Op dag twee was er zo veel water zo erg gestegen dat er een enorme stroming stond. Ook dit maakte het avontuur alleen maar groter en we waren niet meer te stoppen.

Helaas kregen we die dag vlak voor Reading te horen dat het te gevaarlijk was om geworden om met deze hoge waterstand en harde stroming de Thames op te gaan en dat we vlak na Reading van het water moesten. Helaas, de wedstrijd werd afgeblazen na slechts anderhalve dag te hebben gevaren moest ik mijn tracer weer inleveren. Hoewel het een enorme teleurstelling was de volledige 200 km niet te kunnen varen heb ik genoten van het stuk wat we wel hebben kunnen doen. Het schitterende landschap, de mensen die je overal aanmoedigen, en het avontuur bij elke overdraging. Ik ga zeker nog een keer terug om de volledige 200 km uit te varen.

Macha de Dreu

Het support team

Toen mijn dochter mij vroeg haar te supporten tijdens haar avontuur in Engeland twijfelde ik daar geen moment aan. Tja Kanoën, en dan ook nog op de kanalen in Engeland, met zijn sluisjes en Narrowboten.
Wel jammer dat dit evenement altijd met pasen georganiseerd wordt en dat pasen dit jaar zo vroeg viel.

De makkelijkste manier van reizen was met de shuttle via Calais.
Eerst dacht ik nog dat dit een probleem zo opleveren met 2 van die enorme kano’s op het dak.
Maar nee hoor het liep van een lije dakje en na 7 uur
rijden zaten we in Devizes. We moesten in de shuttle wel in de wagon voor hoge auto’s. Maar verder………je kunt gemakkelijker kano’s mee nemen dan een huisdier naar Engeland.

Gelukkig was ik niet alleen om te supporten. Macha’s wedstrijd maatje Demi had ook haar vader gevraagd mee te gaan. Dit bleek een gouden zet, want het is in Engeland zeer af te raden om navigator en supporter tegelijker tijd te zijn. Ze rijden daar n.l. aan de verkeerde kant van de weg!! En als je dan ook nog voortdurend op je navigatie moet kijken om te zijn waar de meiden zitten en waar je naar toe moet, maak je ongelukken.
Verder geen kwaad woord over de Engelsen, want ze kunnen geweldig evenementen organiseren. Alles liep op rolletjes. Bij de support punten mocht je alleen maar komen als je een armband om had van de categorie van jouw team. In ons geval dus groen. Op elke support plek stonden Marshalls die aanwijzingen gaven en erop toe zagen dat je de deelnemers niet te veel hielp en dat je maar met max. 2 man bent.

Op je auto kreeg je een sticker zodat omwoners van een support punt snapte waarom je daar je auto parkeerde.
Wat ik heel apart vond is dat je de deelnemers het eten in de mond moest stoppen!! De meiden konden immers het eten zelf niet aan pakken omdat ze bij het overdragen met een kano en peddels in hun handen liepen. Bovendien wilden ze met de regen en de 4 graden niet graag stil staan.
Dus aan ons de taak om alles in hapklare brokken klaar te hebben en dan mee te rennen tijdens het “voederen”
U begrijpt het inmiddels, voor zowel de deelnemers als de supporters is dit een evenement waar je goed voorbereid aan deel moet nemen. En mocht één van u denken; “die uitdaging wil ik wel eens aangaan”,….. wij weten nu hoe het moet!!
Dus mocht je volgend jaar pasen willen meedoen, neem gerust contact op we vertellen er graag over. En als je ook nog een support team zoekt,……ik heb de smaak te pakken.

Kees de Dreu.