Verslag Bruggentocht

Bruggentocht

  

Maandag 9 juli, na maanden lange voorbereiding, vertrokken 8 kajak vaarders bij het Verenigingsgebouw van Natsec voor een expeditie, genaamd: De Bruggentocht. Deze tocht was al eens eerder gevaren maar nu eens andersom! Dus via de Vlaardingse Vaart naar Schipluiden, via de Gaag naar Maasland, en de Vlieten naar Natsec. Ieder had eten en drinken bij zich gezien de lengte van de tocht! O, dat was het eerste waar we op het steiger een discussie over kregen: 20 of 30 kilometer? Ook hoorde we opmerkingen over het aantal bruggen weer oplaaien! We zouden gaan tellen maar daar kwamen we later ook niet uit. Voor dat we van wal staken gaf Gerard aan niet de hele tocht mee te varen gezien zijn blessure. Ook Peter twijfelde en zou het tijdens de tocht nog bekijken. Ons nieuwe lid, Jan, was volle goede moed en dacht die 15 kilometer wel aan te kunnen. Het instappen in zijn kajak ging perfect. Goede peddel steun en droog in de kajak. Ja, Willem lag alweer klaar met zijn camera want rondtollende kajaks met proestende kajakkers daar loert hij al jaren op. Vol goede moed vertrokken we en bij de eerste brug op onze route stond Piet Willeboordse ons al aan te moedige. Piet zou de te lage bruggen op onze route openen. We waren er ook op voorbereid dat enkele bruggen niet open kunnen vanwege het onderhoud of het verkeerd dat er gebruik van maakt.

Hieronder gaat de tekst verder, inclusief fotoalbum.

Boonervliet

Bij de Boonervliet nam Gerard afscheid van ons en wenste ons een mooie dag toe. Nu daar hadden we niet over te klagen want het begon al lekker warm te worden. Halverwege de Vaart zat Piet ons vanuit de hoge stoelen ons gade te slaan. Ook was er nog een ontmoeting met een kajak vaarder die we regelmatig tegen komen maar graag in zijn eentje van de natuur geniet. Wat bouwvakkers hadden een diepgaand gesprek met Jan Willeboordse want die had wel eens contact met de eigenaar van de boerderij. Gezien de staat hadden de mannen voorlopig wel werk. Jan had ons intussen weer ingehaald, Willem was wat blijven hangen bij hem. We zagen nu wel in dat deze tocht te zwaar zou worden gezien de afstand, aantal overdraagpunten en tijdsduur! Maar hij gaf nog niet op en we spraken af dat er altijd iemand met hem mee terug zou peddelen. Peter en Jaap gaven aan dat Schipluiden voor hun ook het matje was: gezien de afstand en overdragen van kajaks bij enkele bruggen. Jan wilde de trambrug bij Schipluiden wel halen en peddelde rustig door. Willem hield hem in de gaten en benutten de rustmomenten met het maken van foto’s van plantjes en vogels. Normaal zijn schepen en sloepen zijn passie maar bij Natsec heeft hij ook de natuur beter leren kennen.

Schipluiden

We bereikten Schipluiden en besloten bij de jachthaven koffie te gaan drinken. We werden hartelijk ontvangen en Piet werd via de nieuwe brug ook toegelaten tot de jachthaven. Goed verzorgde steigers en een zelfbedieningskoffie corner zorgde er voor dat we snel aan een bakkie zaten. We hadden er al een aantal kilometers opzitten en sommige benutten de tijd om bij te komen. Na de koffie gingen Jaap, Jan en Peter weer via de Vlaardingse Vaar terug naar Natsec. We doken vol goede moed ons expeditie gebied in met de vele bruggen op de Gaag. Piet had het goed onder controle en met behulp van een stevige hamer sloeg hij menig borgpen uit de brug en opende deze dan. Toen kwam de eerste brug die niet meer onderhouden word door de ter plaatsen wonende boer. Jammer hier moesten we er uit via een graskantje. Willem was deze keer niet alert genoeg want we hoorde een kreet van Cees! Bij het uitstappen gleed zijn voet weg en tegelijkertijd zijn kajak. Piet kon hem nog net redden. Wat water in de kajak en lichte hier en daar wat nat. We hebben wel gelachen. Na de brug lag Willem stand-by maar Piet bood hulp en hield krampachtig de kajak vast. We voeren weer verder en Piet kreeg zowaar nog hulp bij de volgende brug van een vriendelijke dame die ons herkende van vorige tochten.

De Schilpen

Na weer een passage van een brug hoorde we Piet ineens roepen: ik krijg de brug niet meer dicht. We keken ook verschrikt om want nu moest er toch iemand uit zijn kajak komen. Piet trok de brug nogmaals naar beneden en rende gelijk de brug op om met zijn gewicht de brug verder te laten zakken. Koddig gezicht zeker omdat het mislukte en Piet weer naar beneden gleed. Toen kwam er redding van de boer. Die had dat wel eerder meegemaakt en samen trokken ze de ophaalbrug weer naar beneden en liepen er gelijk tegenop. Ja met dat gewicht ging het wel erg hard en met een flinke klap viel de brug dicht. Na nog 2 bruggetjes kwamen we in Maasland aan waar op diverse plekjes nog wat foto’s werden gemaakt van dat O zo mooie dorpje. We besloten bij het museum de Schilpen uit te stappen want daar stonden 2 mooie bankjes. Mooie plek in de schaduw om de lunch te gebruiken. Menig voorbijganger keek vreemd op om daar watertoeristen te zien zitten voor een gesloten museum. Willem had al naar binnen geloerd want hij wist dat Jeanny hier als vrijwillig in het winkeltje staat. Hij heeft toch wel een zwak voor Moeder Natsec! Pech Willem riepen ze maten: ze is er niet. De tijd werd goed gebruikt. Ieder had zijn eigen overlevingspakket aangebroken en gelijk wisselde we gegevens uit omtrent de waterdichte zakken en soorten versterkende voedingsrepen, boterhammen, limonade, bakkie koffie, kopje thee, water of een soepje. Alles werd op de bankjes uitgestald. Na de lunch nodigde Jan ons uit om bij van Dijk een verfrissing te drinken. Hij wilde graag voor zijn verjaardag trakteren. 80 jaar we geloofde het niet maar namen zijn uitnodiging graag aan. Dat laatste stukje zouden we wel overleven.

van Dijk

Na de lunch besloten we niet in te stappen maar de 2 bruggen die we zagen, en niet te openen zijn, via de wal te passeren. In ganzenpas liepen we met de kajaks over de weg, hier en daar een fietser of auto ontwijken bereikte we de laatste instap plek. We hadden er nu een aardig tempo erin zitten. Zeker dorst! Bij van Dijk werden we hartelijk ontvangen. Was behoorlijk druk maar toch een leuk plekje aan de waterkant. Koffie heren was de vraag u begrijp dat ze vreemd opkeek toen we dat gele vocht vroegen. Nou nou riep ze nog. Ja maar dat is vanwege de verjaardag. Werd nog gezellig met hier en daar nog een praatje met vrienden. We lieten ons niet kennen want die glaasjes waren snel leeg. We doen gek en nemen er nog 1 en met wat bitterballen erbij werd het reuze gezellig. Maar we stopte op tijd want we moesten nog een stukje over de Middelvliet en de Vaart naar Natsec. Moe en voldaan bereikte we later de club. Kajak schoon, het rek in en met een goed gevoel naar huis.

Willem Borsboom.

Klik rechts op de foto voor de volgende foto’s
AA Expeditie - juli 2018