Wollebrand waterberging

Wollebrand waterberging

Maandagochtend, 20 augustus, vertrokken 6 kajakkers vanuit het Verenigingsgebouw van Natsec voor een mooie tocht naar de Wollebrand waterberging. Een natuurgebied omsloten door rijkswegen en kassencomplexen. Bij overvloedige regenval kan men in dit gebied veel water kwijt. Wij waren benieuwd naar de verhalen van Dick die het gebied op zijn duimpje kent. Het was nog behoorlijk bewolkt maar de temperatuur steeg al snel. Even later gingen de eerste jacks al uit. We bereikte spoedig de grens van Schipluiden waar een kajakker ons opwachtte.  Kees van Paassen zou deze reis met ons meegevaren op uitnodiging van Dick. Normaal trekt Kees er alleen op uit met zijn camouflage kajak om planten en vogels te spotten. Na de Korpershoek Molen koerste we onder de brug de Lee Lierwatering op. In de buurt van de Lier wilde we een bekend plekje van vorige tochten bezoeken voor de eerste koffie pauze. De oever was vrij hoog met wat brandnetels daarom besloten we door te varen naar de Lier. Eerst wilde bij de jachthaven uitstappen maar het werd toch een graskantje. Altijd spannend dat uit en instappen. Willem lag al klaar met zijn camera! De koffie en de boterhammetjes smaakte goed. Na zo 20 minuten besloten we verder te peddelen.

Lepelaars en doodaards

We voeren nu de Blakervaart in. Even later bereikten we de splitsing met het Zwethkanaal waar we bij een hoge walkant vol stekels moesten uitstappen. Je moet er wat voor over hebben om de Wollebrand waterberging te bereiken. Vanaf het dijkje met daarin de spuisluis kon je goed de plas overzien. Aan de ene kant de Rijksweg en de andere zijde grote kassencomplexen. Maar de natuur had zich hier toch kunnen handhaven. We zagen vele soorten vogels waar tussen de witte lepelaars goed opvielen. Ook werd er later 2 bijzondere eendjes waargenomen. Doodaard eendjes lagen dicht bij het sluisje en de kleinste was druk bezig met duiken. Die zocht waarschijnlijk wat te eten op de bodem. Kees wist alles van vogels en was regelmatig druk in de weer met zijn camera en vertelde ons ook genoeg over wat hij zag. Dick stelde voor om even verder te lopen naar een plas waar waterskiën en board les werd beoefend aan een kabel die over de plas werd rondgetrokken. Gezellig plekje zei Dick altijd wat te zien. Nou het werd echt een avontuur via de bosjes en bergen klei bereikten we in een hoekje 2 bankjes. Goed als je de afgraving en bergen klei met graafmachines negeerde zag je nog net de plas met daarop de waterskiers. Regelmatig viel er iemand in het water en moest dan terug zwemmen. Ook een visser voor ons was goed in actie want hij had in een mum van tijd 3 grote blieken te pakken.

De 7 Gaten

Na de laatste boterham en wat koffie besloten we weer verder te gaan. Gelukkig kwamen we droog de kajak weer in. Even later op het Zwethkanaal passeerde we het natuurgebied de 7 Gaten. Alle gaten waren afgeschermd met een balk die in het water dreef. Hoewel een enkeling twijfelde besloten we er niet in te varen. Respect voor dat beetje natuur in deze omgeving. In de verte zagen we nog een mooie boerderij staan genaamd de Zwethburch. Deze boerderij was in 1831 gebouwd maar daarvoor had er ook al een boerderij gestaan. Dit gebied was in 1712 in kaart gebracht en was ontstaan uit moerasgebied.

Groeneveldse molen

Wat verderop voeren we de Groeneveldse Watering op waar we een nieuwe brug zagen liggen. Dat was ons nog niet bekend. Het middengedeelte was ook nog schuifbaar maar wat daar de bedoeling van was is ons ook niet bekend. Wij hebben toch de indruk dat schepen met masten hier niet varen. Voor wandelaars en fietsers is het in ieder geval een mooie route de polder in. We kwamen in de buurt van de Groeneveldsemolen waar Willem weer klaar lag met zijn camera. Altijd een mooi gezicht dat molentje wat we al enkele keren hadden bezocht met vorige expedities. Na de brug voeren we de Monsterwatering op. We kwamen even later weer op de Lee Lierwatering uit en koerste nu weer richting Schipluiden. We besloten bij de Jachthaven Schipluiden een stop te maken voor een bakkie koffie of thee. We werden hartelijk ontvangen door enkele leden en lieten ons het bakkie goed smaken dat hadden we wel verdiend.

Ondertussen was het ook goed warm geworden en met verhitte koppen stapte we weer in voor het laatste stukje naar Vlaardingen. We namen afscheid van Kees daar hij zijn kajak hier in de buurt stalde. We kwamen nog wat peddelaars tegen van Natsec. We spraken ze bemoedigend toe want we zagen dat ze met haar eerste les bezig was. Ja ja riep ze nog dat moeten jullie weer zien: raak ik voor de eerste keer het riet. We maakte wat grappen en vertelde dat ook wij zo zijn begonnen. Vermoeid en sommige uitgeput kwamen we weer bij Natsec aan. We kunnen terug kijken op een geslaagde extra lange AA tocht.

Klik rechts op de foto hieronder voor de volgende foto
Wollebrand waterberging - augustus 2018