AA vaarders

De AA vaarders

Het mooie weer is weer een graadmeter voor de opkomst van de AA groep. Heel de winter zijn er wel een paar diehards die doorvaren. De laatste 2 maandagen was de groep toch wel gegroeid tot 10 peddelaars. Met de start nog wel fris maar eer we bij de Vlieten waren ging bij enkele al het jasje uit. Na het gebruikelijke rondje over de Foppenplas gingen we een kijkje nemen bij het Jachthuis. Ja hoor ze waren open. Het was intussen al lekker warm geworden zeker op ons bekende plekje in het hoekje achter het glas. De nieuwe eigenaar bijgestaan door 2 dames voorzagen ons van koffie, thee, chocomelk en een zeekaak! Voor de gene die niet weten wat een zeekaak is: dubbel gebakken harde deegkoek die lange tijd bewaard kan worden. Ze werden vroeger dan ook vaak meegenomen als proviand op de vissersschepen en de grote vaart. Verwonderd kwam de eigenaar even later weer naar buiten en vroeg aan Willem: hoe kreeg je hem weg man? We hebben er ook één geprobeerd was geen doorkomen aan. We hebben er smakelijk om gelachen want Willem beloofde hem er nog eens op terug te komen. De gevulde koek (zeekaak) werd Willem geschonken.

  

Op de terug zagen wij het ons bekende woonbootje dat wederom op de bodem lag. Voor de 2e keer gezonken. Die zal wel kuis verrot zijn aan de onderzijde. Benieuwd hoe zich dat verder ontwikkeld want wrakken zijn geen mooi gezicht in de prachtige natuur van de Vlietlanden. Via de Boonervliet gelijk op peddelden met een laverende zeilboot richting de Vaart. De zeiler genoot ook van het mooie weer met een stevig briesje in de zeilen. Bij Natsec aangekomen werden de kajaks weer in de rekken gelegd en ging ieder weer met een tevreden gevoel naar huis.

Een week later

De week erop weer het zelfde rondje maar nu met een rondje Bommeer en het slootje erbij. Willem maakte op strategische punten weer de nodige foto’s van de peddelaars, rietpluimen en vogels. Toen werd het tijd voor koffie in het Jachthuis. Deze keer was de eigenaar alert en vertelde Willem dat er geen zeekaken waren dus dat werd tactisch opgelost. Men was blij dat we er weer waren. Het werd even later zelfs nog drukker want een groep dames, wel zo 15 stuks, kwamen het terras op. We besloten weer te gaan peddelen want we voorzagen een hoog geluidsniveau naast ons. We hadden net een mooie uitleg gehad van Dick over fabrieksgeluiden. We hoorde een lichte brom vanuit de industrie komen. De zuid oosten wind was zwak waardoor het geluid tegen verschillende luchtlagen weerkaatst werd en het geluid veel verder de regio in werd gedragen. Dat was nog dragelijk maar 15 kippen op een terras dat werd te gek. Via de Trekvliet weer richting de Vaart. Bij de jachthavens was het weer druk met te water laten van jachten. Ieder deed zijn ding om de vaartuigen weer vaarklaar te maken voor het seizoen. Bij de vereniging aangekomen had ieder zijn stijl van de kajak verlaten: koprollen, paalklimmen, buikschuiven of geholpen worden maar de kant kwamen ze op. Altijd lachen met de mannen. Maar er mogen ook vrouwen mee hoor! Tot de volgende keer.

Willem.

Klik rechts op de onderstaande foto voor de volgende foto’sAA tochten - april 2019