Op 20 januari vertrekken 7 NATSEC-AAers met de kano richting Zouteveense polder. Achter de luiken zijn snoeischaren, bijlen en werkhandschoenen opgeborgen. Ze gaan bomen snoeien bij Dick en Rene Mak. Na een tochtje over de Zweth worden ze opgewacht door Peter en Jaap die, in blessuretijd, maar op de fiets zijn gegaan. Eerst is er werkoverleg bij een kopje koffie. Er wordt kennis gemaakt met Piet van der Eijk, hovenier, die les zal geven. En ook wordt door Dick voorgelezen uit een streekroman die is gesitueerd in de Zouteveense polder. Daarna laat Piet zien hoe je vruchtbomen snoeit en gaat ieder aan het werk. Als de bomen zijn gesnoeid en alles is opgeruimd bedankt Wim Piet en overhandigt hem nog een flesje wijn. Dan deelt Rene nog een kop heerlijke erwtensoep uit. Daardoor versterkt besluit de groep nog een extra rondje te varen via het aquaduct over de A4 en via de Slinksloot terug.

Ook dit was weer een heel fijne dag met de AA.
Dick van der Velden

Hieronder de foto’s van Wim van der Eijk en Dick van der Velden

Maandagochtend voor de Kerst vertrekken wij, net als elke week, om negen uur voor een kanotochtje. “Wij” zijn de (winterharde) AA-senioren We gaan dit keer naar Schipluiden. Na een halfuurtje passeren we het Schouw. Even verder zien we dat aan de oostzijde van de Vlaardinger Vaart de gehele milieuvriendelijke beschoeiing is afgemaaid. Op een aantal plaatsen is de kade gerepareerd. Een meter uit de kant is daar dan een lage palen-beschoeiing aangebracht. Ertussen is klei is aangebracht. Dat soort zaken interesseert ons wel.

Plotseling zien we op de kade twee witte houten modelmolentje staan. Met wat moeite krijgen Peter Bazuin en ik er elk een aan boord. Het zijn molentjes die door Jan Willeboordse en mij tijdelijk worden neergezet als er een Verdwenen Molenstocht wordt georganiseerd. Bij het weer terughalen waren we er in de loop der tijd een aantal kwijtgeraakt. Deze exemplaren zijn kennelijk door de aannemer bij het weghalen van de begroeiing terug gevonden en netjes aan de kant gezet. “Aannemer, hartelijk dank!” Iets verder, bij een bord met informatie over de werkzaamheden aan de voormalige spoorbrug, ontdekt Wim van der Eijk nog een molentje. Met gevaar voor eigen leven klimt hij aan de kant. Even later prijkt op zijn kano ook een molentje.

Na enige tijd, als we de echte molen de Korpershoek zijn gepasseerd, meren we af bij het restaurant Het Midddelpunt.

Bij de koffie meldt Wim de Kan dat hij onlangs jarig was en dat we daarom een taartje van hem mogen kiezen. Dat doen we met plezier. En Proficiat Wim! Dan onthult Wim van der Eijk waarom hij aan het begin van deze tocht voorgesteld heeft naar Schipluiden te varen. Hij moet nodig, als bestuurslid van de Midden-Delflandvereniging, iets bij ” De Koe” halen. Wat is dat nu?
Even later wandelen we langs de Gaag en over de Paardenbrug, langs de antiekzaak van Jan Holtkamp. En dan staan we voor het kantoor van de Midden-Delflandvereniging. Voor de deur prijkt een meer dan levensgrote koe, vandaar. Terwijl Wim daar in het kantoortje iets ophaalt kijken wij even in de vergaderzaal naar allerlei publicaties van de vereniging. Natuurlijk ligt daar ook het laatste (dec.2019) nummer van de Midden-Delfkrant.

Wim toont vol trots zijn bijdrage over de Kandelaar en de boerderij waarin hij is opgegroeid. Bij die boerderij stond vroeger een spoeling pomp. Ik doe hem de suggestie om ervoor te zorgen dat langs de Schie een dergelijke pomp als monument wordt nagebouwd. Dat is wel een hele klus natuurlijk, want ook zou daarbij dan een spoelingput horen.

Ik denk natuurlijk daarbij aan de pogingen die door de Stichting Mensenwerk worden ondernomen om bij de Zonnehoeve een overtoom met windas na te bouwen. Een project waar Jan Willeboordse en ik ook een klein steentje mogen bijdragen.
Dan varen we terug met onze molentjes. Het was weer een genoegen om op het water te zijn.
Dick van der Velden, 22 jan. 2020