Wollebrand waterberging
Maandagochtend, 20 augustus, vertrokken 6 kajakkers vanuit het Verenigingsgebouw van Natsec voor een mooie tocht naar de Wollebrand waterberging. Een natuurgebied omsloten door rijkswegen en kassencomplexen. Bij overvloedige regenval kan men in dit gebied veel water kwijt. Wij waren benieuwd naar de verhalen van Dick die het gebied op zijn duimpje kent. Het was nog behoorlijk bewolkt maar de temperatuur steeg al snel. Even later gingen de eerste jacks al uit. We bereikte spoedig de grens van Schipluiden waar een kajakker ons opwachtte. Kees van Paassen zou deze reis met ons meegevaren op uitnodiging van Dick. Normaal trekt Kees er alleen op uit met zijn camouflage kajak om planten en vogels te spotten. Na de Korpershoek Molen koerste we onder de brug de Lee Lierwatering op. In de buurt van de Lier wilde we een bekend plekje van vorige tochten bezoeken voor de eerste koffie pauze. De oever was vrij hoog met wat brandnetels daarom besloten we door te varen naar de Lier. Eerst wilde bij de jachthaven uitstappen maar het werd toch een graskantje. Altijd spannend dat uit en instappen. Willem lag al klaar met zijn camera! De koffie en de boterhammetjes smaakte goed. Na zo 20 minuten besloten we verder te peddelen.
Lepelaars en doodaards
We voeren nu de Blakervaart in. Even later bereikten we de splitsing met het Zwethkanaal waar we bij een hoge walkant vol stekels moesten uitstappen. Je moet er wat voor over hebben om de Wollebrand waterberging te bereiken. Vanaf het dijkje met daarin de spuisluis kon je goed de plas overzien. Aan de ene kant de Rijksweg en de andere zijde grote kassencomplexen. Maar de natuur had zich hier toch kunnen handhaven. We zagen vele soorten vogels waar tussen de witte lepelaars goed opvielen. Ook werd er later 2 bijzondere eendjes waargenomen. Doodaard eendjes lagen dicht bij het sluisje en de kleinste was druk bezig met duiken. Die zocht waarschijnlijk wat te eten op de bodem. Kees wist alles van vogels en was regelmatig druk in de weer met zijn camera en vertelde ons ook genoeg over wat hij zag. Dick stelde voor om even verder te lopen naar een plas waar waterskiën en board les werd beoefend aan een kabel die over de plas werd rondgetrokken. Gezellig plekje zei Dick altijd wat te zien. Nou het werd echt een avontuur via de bosjes en bergen klei bereikten we in een hoekje 2 bankjes. Goed als je de afgraving en bergen klei met graafmachines negeerde zag je nog net de plas met daarop de waterskiers. Regelmatig viel er iemand in het water en moest dan terug zwemmen. Ook een visser voor ons was goed in actie want hij had in een mum van tijd 3 grote blieken te pakken.
