dec 21
Hartelijk dank voor alle aandacht, medeleven en hulp in welke vorm dan ook tijdens het ziek zijn en na het overlijden van mijn innig geliefde en zorgzame man Jan. Woorden schieten tekort. Het geeft steun en troost.
Dankjewel, Wilma – Jan (in liefdevolle herinnering).
Vlaardingen, 20 december 2020.
Fijne kerstdagen en een mooi 2021.
dec 07
Op 16 december 2020 is er een online informatieavond over de Ecologische Verbindingszone Zuidrand. Dit gaat over de verbinding tussen de natuurgebieden “Vlietlanden” en “Ackerdijckse Plassen” .
Zie deze bijlage voor meer informatie. Opgeven bij emailadres: hofvandelfland@staatsbosbeheer.nl
Het ontwerp is na de informatieavond te zien op www.boswachtersblog.nl/zuid-holland/
okt 14
Het Kabinet heeft een aantal nieuwe maatregelen genomen om de verspreiding van het Covid-19 virus te verminderen.
Deze maatregelen treffen ook de activiteiten bij onze kanovereniging.
Het gevolg is dat wij als vereniging bijeenkomsten en niet noodzakelijk reizen moeten zien te voorkomen/tot uiterst dienen te beperken Dat houdt in dat we alle door Natsec georganiseerde activiteiten stoppen.
Alleen individuele activiteiten kunnen doorgang vinden. De handhaving van de 1,5 m afstand houden, is essentieel.
Dat houdt ook in dat de toertocht van 18 oktober in Leiden komt te vervallen. Vanaf Natsec varen is prima, houd afstand is het credo!
Individueel sporten mag, ook met meer dan 4 personen. Met een groep van meer dan 4 personen koffiedrinken of uitrusten mag weer niet. Vanaf het begin tot en met het eind van het sporten blijft de 1,5 meter van kracht. Kortom, pas vooral op voor jezelf en anderen. Sport safe.
Het bestuur.
okt 10
Gelet op de ernst van de sterke toenamen van besmettingen is het bestuur van mening dat wij als vereniging bijeenkomsten en niet noodzakelijk reizen moeten zien te voorkomen/uiterst dienen te beperken. Dat houdt in dat we alle door Natsec georganiseerde activiteiten stoppen.
Volgende week zondag varen we een toertocht door het centrum van Leiden. We stappen op bij kanovereniging Levitas en varen daar vandaan het centrum in. We zulen een paar parkjes aandoen voor een koffie- of lunchpauze en hebben dan de keuze om op de terugweg wat extra kilometers te varen of om vanuit het centrum terug te varen. De tocht komt uiteindelijk ergens tussen de 15 en 20 km uit.
Verzamelen en boten opladen bij Natsec om 8.45 uur
Vertrek om 9.15 uur.
De trailer gaat mee.
Graag opgeven of je meegaat bij toerkanovaren@natsec.nl
okt 05
De AA’ers hadden een leuke excursie georganiseerd naar Maassluis waar een historisch schip wordt nagebouwd. Wim van der Eijk en Jan Willeboordse waren de stuwende kracht met de organisatie naar de Historische Scheepswerf Zorg en Vlijt. Maandag vertrokken 9 kajak vaarders naar Maassluis waar de kajaks bij de jachthaven een mooi plekje kregen. Een stevige wandeling door het historische gedeelte van Maassluis naar de P.J. Troelstraatweg 2. Intussen was Willem opgehaald door Cees met de auto want die liep nog met rollator vanwege een nieuwe heup. Willem wilde dit niet missen want als er schepen in beeld komen is hij erbij. De leden keken opgelucht toen we binnen kwamen: zo het fotowerk en het verhaaltje zit wel goed dat wordt wel geregeld door beide heren. Een vrijwilliger hete ons welkom en de koffie was snel geregeld. Ondertussen liepen de leden nieuwsgierig rond en stelde gelijk vragen aan de vrijwilligers die met verschillende klusjes bezig waren. Ja, ja de gids gaat u straks alles vertellen want ik wil verder klussen.
Op diverse plekken staan verschillende werkbanken waar onderdelen voor de boot werden voorbereid. Er was ruimte genoeg in de voormalige Opelgarage. Na de koffie verzamelde de gids ons rond de boot en begon gelijk enthousiast over het project te vertellen. Mannen u ziet hier de ontwikkeling van een echte trekschuit genaamd een SNIK. Voor die tijd was de trekschuit al een veel luxer vervoer middel dan een diligence. De trekschuiten geschikt voor vervoer van passagiers beslaat een periode van 1650 tot 1850. Daarna namen de spoorwegen langzamerhand het vervoer per trein over wat natuurlijk sneller gaat. Echte bouwtekening of schepen uit die tijd bestaan niet meer maar uit de weinige gegevens die er zijn is eerst een model gebouwd. Daarna kwamen er echte tekeningen vanaf de tekentafel. De schuiten werden in het gehele land gebruikt voor vervoer over water daar het wegennet niet zo goed was maar wel voldoende waterwegen.
De start is begonnen in april 2019 en men hoopt in het voorjaar 2021 klaar te zijn. Het hout voor deze trekschuit wordt gezaagd uit boomstammen. Gekozen werd voor bomen uit Denemarken waar het beste eikenhout vandaan komt volgens de bouwers. De leden, waaronder onze houtbewerker Jan, staken gelijk van wal met interessante vragen. De gids liet ons ook nog ruwe en geschaafde planken zien met enkele stukken boomstam die de vreemdste krommingen hadden. Deze stukken worden voornamelijk gebruikt voor spanten in de boeg en achterschip waar alles rond loopt. Met behulp van een mal wordt dan de juiste ronding gezocht en het spant eruit gezaagd. Overige delen en zeker de lange huidgangen worden gewoon gezaagd en nog eventueel wat gebogen met vuur. De plank wordt onder spanning gezet en met een gasbrander heet gestook en dan weer met water afgekoeld om verbranden te voorkomen. Dit werd dan vele malen herhaald tot de gewenste kromming was bereikt.
Tijd voor een 2e bakje koffie om even de kelen te smeren van de spreker en andere verhalen vertellers. Ieder wist wel wat of had een goede tip! Toen nog een rondleiding door de Snik want we waren toch wel nieuwsgierig hoe dat eruit zag. Grote dikke spanten hielden de bodem en huidgangen stevig bij elkaar. De opbouw was verdeeld in 3 klasse waar gelijk duidelijk werd dat in de 1e klasse alle dakspanten een mooie ronde kant hadden en delen van het schot bestaat uit mooie plankjes. Later komt er ook nog glas in. De 2e klasse werd het al minder qua afwerking en zou later houten luikjes krijgen om wind en water tegen te houden. De 3e klasse was heel eenvoudig uitgevoerd en had gewoon open raampje. Na aanleiding van vragen werden we weer de Snik uit geloodst en wees de gids op de naadjes en kiertjes tussen de huidgangen. Deze worden met behulp van echte vaklui op dit gebied en in samenwerking met de vrijwilligers dicht gebreeuwd. Dan wordt er henneptouw gedrenkt in pek tussen de kiertjes geslagen om zo het vaartuig waterdicht te krijgen. Dit werkt al eeuwen zo maar tegenwoordig zijn er ook andere materialen voor.
Nog een korte wandeling door het museum gedeelte van de werf waar diverse tekeningen, schilderijen en andere oude werktuigen tentoongesteld werden werd het tijd om weer richting Vlaardingen te gaan. De gids werd geprezen voor zijn uitleg en Wim overhandigde hem op een eikenhouten plankje een bijdrage voor de donatie pot. De leden kregen nog een klein aandenken van de Scheepswerf Zorg en Vlijt. Stukje eikenhout met erin een gebrandmerkt model van de Snik.
Wilt u de Snik nog in de afbouwfase willen bewonderen dan kan dat op woensdag, donderdag en vrijdag van 10 tot 16 uur en voor groepen alleen na afspraak. U kunt natuurlijk ook door de ramen van de showroom de Snik in volle glorie bewonderen. www.historischewerf.nl of 063163204
Klik rechts op de onderstaande foto voor de volgende foto.
okt 05
We peddelen en zien voor ons niets dan water. Er staat een bescheiden briesje en we varen zuidwaarts van Vlieland af. Je vraagt je af of de kompaskoers van 220 graden wel precies klopt. Gaan we uitkomen bij de 2 kardinalen, die we ten zuiden moeten passeren? We kunnen hooguit nog wat markeringen tegenkomen van een stukje vervuilde grond midden op het wad. Iedereen speurt de horizon af, zonder precies te weten wat we moeten verwachten.
Gisteravond hebben we de tochtplanning gemaakt. Ons plan voor vandaag is van het dorp Oost Vlieland naar de noordpunt van Texel te varen. Over het wad en het wantij. We benutten de vloedstroom zuidwaarts via de westelijke slenk om bij het wantij te komen. Daar willen we ongeveer bij de kentering van Hoog Water aankomen en oversteken naar de volgende geul die ons met de ebstroom meevoert langs de oostkust van Texel. Het plan is te mikken op het Engelsche vaarwater en het Vogelzwin.
Af en toe vliegt een straaljager over. Vandaag schieten ze na een duikvlucht met hun boordkanon op de oefendoelen op de Vliehorst. Toch fijn dat onze instructeur voor deze 2020 NZKV Vlielandweek, Max van Uden, uiteindelijk contact kreeg met de commandotoren van de Vliehorst. We mogen inderdaad veilig onder de F16’s door blijven varen. Heel veel andere keuzes hadden we trouwens niet gehad toen we eenmaal zover het wad op waren gekajakt. De volgende dag, op de terugweg, zouden we op het strand een aimabele bebaarde Vlielander op een tractor spreken, die namens de luchtmacht wilde weten of we nu wel echt verder oostwaarts varen. We zijn dan net de Vliehorst gepasseerd en kunnen ze gerust stellen. Ongeveer een half uur daarna horen we de eerste F16 zijn boordkanon legen en weer terugklimmen naar grotere vlieghoogte. Van de Vlielander krijgen we alsnog de moeilijk te achterhalen nummers waarmee we voortaan de Vliehorst beter kunnen bereiken.
Terug naar dag 1. We hebben de betonning naar Vlieland inmiddels al even achter ons gelaten. Al speurend ontwaren we uiteindelijk nieuwe betonning. Eindelijk een aanknopingspunt voor waar we zitten. Precies op koers en netjes op tijd. De overtocht duurt in totaal ruim 4 uur, zonder mogelijkheid om aan land te gaan. Daarmee vinken we een van de vereisten van ZVE af. Vier uur onafgebroken peddelen. Pauzeren in de kajak, navigeren, eten. En plassen …? Onze ervaring leert dat daar een aantal opties voor zijn. Goed je drinken timen en heel lang je plas ophouden. De geneugten van het wad benutten en boven een ondiepte staand in het water plassen. Alleen even uitkijken dat je droogpak dan niet volloopt… En de laatste optie is een klein vlotje maken en hangend tussen 2 kajaks boven het water plassen. Als iedereen voor zich uit blijft kijken is dat buitengewoon praktisch en discreet. Desgevraagd kunnen Laura en Adrian een workshop aanbieden 😊.
Het is nog een heel stuk varen, maar het geeft toch een gevoel van thuiskomen als we de betonning van het Vogelzwin kunnen oppikken. Vanaf dan weten we dat we met de ebstroom mee naar de noordpunt van Texel kunnen varen. Daar gaan we een nachtje kamperen.
Als we de tenten hebben opgezet evalueren we onze tocht en plannen we de terugweg. Bovenaan de zeekaart staat in het Engelschmangat een extra waarschuwing: “alleen te bevaren met kennis van dit gebied”. Oké, die kennis hebben we nog niet, maar gaan we dus opdoen! De stroming in dit gebied is erg sterk. Er staan op het strand ook borden met verboden te zwemmen. We willen heel graag via de Noordzeekant van Vlieland terug, maar dat stelt zo zijn eisen. Het liefst benutten we de vloedstroom voor de hele lengte van Vlieland. Maar we hebben ebstroom of de kentering nodig om het Engelschmangat uit te komen. De stroming is loopt op tot 3 knopen. Dan komen we tot de ontdekking dat laagwater morgenochtend om 7:45uur is! Dus 7:30 in de boot. In het donker onze tenten inpakken en nog een stuk met de kano’s lopen om op tijd in de boot te zitten. Terugrekenend komen we op 5:30 uur opstaan. Oef!
Zodra we dat plan vastgesteld hebben gaan we lekker eten bij een strandtent. Daar vertelt Max dat de kampeertrektocht ook een oude traditie is. Dus onze trektocht is ook een nagedachtenis aan Sien: een instructeur die elke Vlielandweek altijd een trektocht organiseerde. Ze is enkele jaren geleden overleden aan kanker. Mooi om deze traditie in ere te houden.
Als we de volgende ochtend in alle vroegte aan onze toch beginnen is het mistig en stil. Het water trekt al een klein beetje naar binnen als we op de Noordzee aankoersen. De mist is dicht, maar van de kustwacht krijgen we groen licht om te varen, als we GPS bij ons hebben. Spannend ook. Zullen we de boeien vinden. We varen breed, naast elkaar, zodat we de meeste kans hebben om de boeien te vinden. Dat lukt heel goed.
De opkomende zon zet de mist om in de meest bijzondere kleuren. Alle gedoe van slecht slapen, een zeiknatte tent inpakken en in het donker ontbijten valt weg bij dit magische moment. Wat een pracht. We zijn er stil van. We schieten snel een paar foto’s. Maar eigenlijk is er geen tijd voor. De vloedstroom komt al op gang en wij moeten nog een uur peddelen om de zuidpunt van Vlieland te ronden. We volgen de kustlijn, gaan het hoekje om en daarna kunnen we met de vloedstroom de hele lengte van het eiland terug varen. Heel veel tijd om in een cadans te komen, oefenen met techniek en water lezen: waar zit de meeste stroming?
We verliezen tijdens een drijfpauze een luik, dat bleek niet vast te zitten met een touwtje. Het verdwijnt in een ogenblik in het water, onvindbaar. Er volgt een noodreparatie met Duck tape, elastiek en een plastic zak. Die constructie blijkt ook de komende dagen voldoende: zelfs in de branding.
De straaljagers vliegen over, maar wachten gelukkig met schieten tot wij de Vliehorst gepasseerd zijn. We krijgen bijna een zonnesteek door de brandende zon. Gelukkig net op tijd pauze: genieten van koffie met gebak in een strandtent. Het puntje van Vlieland weer om en we varen de haven weer binnen. Rondje Vlieland: check!
Laura van Keijsteren en Adrian Los
okt 02
Op zaterdag 19 september organiseerde de werkgroep ledenactiviteiten van de Midden- Delfland vereniging een excursie naar het Melkmuseum de Zonnehoeve.
De verzamelplek voor de deelnemers was bij Natsec. Het was zonnig en de deelnemers keken hun ogen uit in de hal van de vereniging, waar een keur en kleur aan kano’s lag, vertelden Arie van Montfoort en Adriaan Baauw enthousiast over hun vereniging, de bouw van het clubhuis en de mooie kanotochten die ze regelmatig maken.
Een mini-expositie toonde de geschiedenis van de verdwenen Broekpoldermolen. Deze molen, die vanaf 1455 op het terrein van Natsec stond, maalde water uit de Broekpolder de Vlaardingse Vaart in. In 1882 werd de molen afgebroken en vervangen door een stoomgemaal. Dit gemaal werd uiteindelijk ook overbodig en afgebroken.
Dank aan Dick van der Velden voor deze mooie presentatie.
Met elkaar wandelden we vervolgens via de Vlaardingse kade naar het Melkmuseum in de stal van boerderij Zonnehoeve. Hier gaf Arja Moerman, de dochter van de bewoners van de boerderij, een toelichting op de restauratie van de stal en de inrichting tot Melkmuseum.
Boven op de dijk luisterden we naar het enthousiaste verhaal van Pia van Oord over de plannen om er een windas op te richten. De replica van de windas moet voorbijgangers een idee geven hoe boeren vroeger met een lier hun bootjes uit de lager gelegen polder de dijk over trokken naar de hoger gelegen Vlaardingse Vaart.
Eén van de deelnemers mailde ons: “Wat een geslaagde excursie door onze mooie Broekpolder was dat zeg! Ik ga gauw een kijkje nemen op de website om te kijken hoe me aan te melden als lid”.
Klik op de onderstaande foto voor de foto’s.
sep 07
Zondag 6 september 2020 werd iedereen om 9:00 uur bij Natsec verwacht voor de briefing. We varen via het Scheur van Vlaardingen naar Maassluis en daar worden we om 13:30 uur geschut door de vrijwilligers van Stichting Monstersche Sluis.
Maar eerst hebben we nog 2 Vlaardingse sluizen, de Vlaardinger Driesluizen en de Buitensluis. De sluiswachter was extra voorzichig met ons als kanoër en we moesten ons dan ook vasthouden aan de kant.
Om 10:30 uur waren we de sluizen door en nadat we ons hadden aangemeld bij de Havendienst konden we de Waterweg (of het Scheur) op. Onderweg hebben we nog een paar keer gestopt. Zo hebben we stil gestaan bij de Blankenburg tunnel en bij de veerboot. Om 11:45 uur peddelden we de buitenhaven van Maassluis in.
De sluiswachters stonden al klaar, maar wij gingen eerst lunchen in de Passantenhaven. Daarna nog een klein rondje om het Kerkplein en om 13:30 uur konden we de Monstersche Sluis binnenvaren. Het was nog even passen, maar we pasten met 22 kajaks goed in de sluis. En na de sluis werden er nog 2 bruggen met de hand voor ons geopend. En dat voor de bijdrage van 2 euro per kajak.
Via de Noordvliet, Zuidvliet, een stop op de Foppenplas zijn we met een kleine lus over het Bommeer verder gevaren. Uiteindelijk kwamen we kort voor 4 uur weer aan bij de Kanovereniging Natsec.
De route die we hebben gevaren, op afstandmeten en bij Kanoroutes.
Een Youtube film van Frits Luteijn.
Klik rechts op de onderstaande foto voor de volgende foto.
sep 03
Ons jaarlijkse Biesbosch weekend gaat door. We varen dit jaar onder leiding van onze bushcraft expert Paul de Weerd.
In dit doolhof van rivieren, eilandjes met wilgen en kreken met schoon en helder water kun je de Biesbosch het best leren kennen. In alle stilte kunnen we door smalle kreken en moerassig gebied op zoek gaan naar prachtige ijsvogels of roofvogels zoals de visarend, kiekendief en buizerd. Terwijl ook bevers of een beverburcht tot de mogelijkheden behoren. Verder is er ook een grote sortering aan prachtige bloemen en planten. Voor ieder wat wils. Omdat dit gebied behoort tot één van de weinige zoetwatergetijdengebieden van Europa kun je er ook eb en vloed meemaken.
De eerste dag varen we via dit gebied naar onze overnachtingsplek “De Biesboschhoeve” op eiland ‘De Vischplaat’ . De volgende dag varen we via een andere route weer terug. En iedereen kan mee.
Ook voor kinderen is deze tocht erg geschikt. Al was het maar om hout te sprokkelen, het kampvuur aan te steken, marshmallows te roosteren en helpen de pannenkoeken op te eten.
We verzamelen zaterdag 26 september bij Natsec om 8.45 uur, vertrek ca. 9.15 uur. Dan zijn we zondagmiddag rond 17:00 uur weer terug.
De trailer gaat mee.
Opgeven kan bij Paul de Weerd, email: pa.deweerd@telfort.nl .
sep 03
Maandagochtend, al weer een week geleden, Willem op de fiets richting Foppenplas waar hij zeker de AA vaarders zou ontmoeten. Ze waren al aardig gevorderd, Willem haastte zich naar een steiger en maakte wat foto’s. Toen naar het Jachthuis. Snel de fiets gestald en verdekt achter het riet wachtte Willem de peddelaars op. Verrast keken ze in de lens van de camera. De kajaks kregen een plekje langs de steiger of werden op de wal getrokken.
De dames wachtte ons al op en de stamtafel werd nog een keer extra gepoetst. We maakte de kring wat groter vanwege de Carona maatregelen zodat we op gepaste afstand zaten. Gezellig koffie, chocomelk en thee gedronken. Weer wat spannende verhalen gehoord waarna we weer besloten om op te stappen. Willem controleerde het terras en vond weer de nodige spullen. De één vergat zijn petje en de ander, die al eerder opviel daar zijn jack achterste voren was aangetrokken, vergat zijn jack. Beide peddelaars kwamen snel terug en namen hun spullen in ontvangst. Maar goed dat het niet had geregend want dan had de peddelaar niets gezien als hij zijn capuchon had opgezet! We zullen geen namen noemen maar die komt u wel te weten als u ook eens mee vaart op maandagochtend!
Willem.
